هوای تازه: محمد مقدسی

هوای تازه
محمد مقدسی

مُویُم نامردِ نامِردایْ زِمَـْنَه
مُو تُر بِدبخت مُنُم مُفتی دِ خَـْنَه

اَگِر رِفتَه رِفیقُم زار رِفتَه
اَگِر دکتر بویَه بیمار رِفتَه

اَگِر شُو۪ا دِ خُو۪ دَم رو طِلا ری
چُنو بِدبخت مُنُم تُر که تِبا ری

چُنو وَردَرُم از سر مُو کُلاتِر
کُنُم بَلِّ صدایْ خاور صداتِر

مُنُم تار و خمار و گَو۪ چِشاتِر
مِنی گم خَنَه‌تِر و جا بِچاتِر

مُو رنگُم زَردَه، وِر بَعدِش سیاهَه
خِدِی هر که رِفِق رُم او تِباهَه

اُمِد دَرُم بِفِهمی که کیُم مُو
رِفِق و همدمِ مردِ نیُم مُو

مُو تِریاکُم، مُو تِریاکُم، مُو تِریاک
مُنُم شاهِر مُو یَک معتادِ بوناک

مُو تِریاکُم مِگیرَن از مُو مورفین
از آمریکا بگیر تا ژاپن و چین

همه‌یْ دنیا به مُو محتاج رِفتَن
وُ بَعضا هُم اَرِب‌قیقاج رِفتَن

مُو دارو بویُم و رَفتُم مخدّر
وُ رو کِردُم مُو کِم‌کم عرضه‌هامِر

مُر اوّل وِر سر سِنجاق کِردَن
وُ سیمِر دَم اَلُو۪ هی داغ کِردَن

مُچُسبُندَن و هِی جیزجیز کِردُم
وُ کِم‌کم غِیرَتِر ریزریز کِردُم

شماها کِم‌کِمَک راهار شناختِن
وُ منقل، اَمبُر و بافور ساختِن

نِرَفتِن نَعشَه از تِریاکِ پختَه
گِریفتِن شیرِه‌ی تِریاکِ سُختَه

نِکِردِک بَعضِهار سِر دودِ تریاک
کوکائین کِردَه دَم کَسِه‌یْ سرش خاک

تو که دَم زِروِرَق کِردَه، مِتی گَل
اَزی کار بیترَه بافور و مِنقَل

کریستال و کِراک و گَرد و شیشَه
مِنَه پودَه تِنَه و برگ و ریشَه

حَشیش و پیپ و سیگار و چِلیمِر
اُجاق و مِنقَل و پِکنیک و سیمِر

وَخِز گم کُ تِمُم نَعشِه‌جاتِر
دِ هم کن او غُل و زِنجیرِ پاتِر

اَگِر وَرگَن بِرارت تیر خُوردَه
بِچَه‌ت از دشمنِت شِمشیر خُوردَه‌

وُ یا که مادرِت الآن مِمیرَه
زنِت رِفتَه طلاق از تو بِگیرَه

مِگی خاب! تا همی بَستُم تِمُم رَه
مِمیری تو اَگِر دودِ حُرُم رَه

اَگِر ترک و اَگِر کرد و بلوچی
مُو غولم، تو دِ بَرجُم یک مَروچی

مُر اندَزِه‌یْ نُخُود چِسبُندَه وِر سیم
اَگِر رُستم بَشی تُر مُو مُنُم نیم

تو پِندَری کیی که مُور کِنی داغ؟
مُو کِردُم صد هزار تا بَلِّ تُر قاق

مُو کِردُم خلقِ دِنیار خاک وِر سر
مُو دایُم مِلک و اُو۪ و خَنِه‌هار پر

مُو رد کِردُم تریلی‌هار بَم زور
وِرَم لولَه و قالِ تنگِ بافور

رِفِق! دل بِکّن از مُو، تُر مُنُم خار
مُنُم دَم رو سرِت دنیارْ آوار

مُنُم قِل مُو کِلَوِه‌یْ زندگی‌تِر
که بُفروشی تو توشلایْ بچّگی‌تر

هدر کِردَه تو آبروتِر خِدِیْ مُو
مِتی خَلَه و خَلوتِر بِرِیْ مُو

تو دَم خَنِه‌یْ بِرارت جا نِدَری
و جایِ دَم دلِ بابا نِدَری

اَگِر دزدی دِ خَنِه‌یْ هر که بویَه
کِلیکاشا فِقَط وِر تو نِشویَه

وَخِز غیرَت کُ تِرقَز تِه دِ مِیدو
وُ بُگذار دستِتِر وِر اِینِه زَنو

وِرَم سوزَه هَمو که تُر تِبا کِرد
هَمو اوّل خِدَم تُر آشنا کِرد

تو وَرگُ «یا علی!» وِر پا خِز ای دوست
اَتیشایْ عالَمِر وِر ما رِز ای دوست

#محمد_مقدسی
#هوای_تازه
#پیام_ولایت
#اعتیاد

https://t.me/anjomanghotb

برچسب‌ها: هوای تازه, محمد مقدسی

یک کلام به صد کلام؛ یادداشت‌های استاد محمد قهرمان؛ قسمت بیست و دوم؛ بهمن صباغ زاده...